در حضور خارها هم می شود یک یاس بود
در هیاهوی مترسک ها پر از احساس بود
می شود حتی برای دیدن پروانه ها
شیشه های مات یک متروکه را الماس بود
کاش می شد، حرفی از کاش می شد هم نبود
هرچه بود احساس بود وعشق بود و یاس بود...
شبگرد تنهاتنها |
در حضور خارها هم می شود یک یاس بود من اگر روح پریشان دارم من اگر غصه هزاران دارم گله از بازی دوران دارم دل گریان،لب خندان دارم به تو و عشق تو ایمان دارم ... در غمستان نفسگیر، اگر نفسم میگیرد آرزو در دل من متولد نشده، می میرد یا اگر دست زمان درازای هر نفس جان مرا میگیرد دل گریان، لب خندان دارم به تو و عشق تو ایمان دارم ... من اگر پشت خودم پنهانم من اگر خسته ترین انسانم به وفای همه بی ایمانم دل گریان، لب خندان دارم به تو و عشق تو ایمان دارم شاعر: نمیدونم. شاید صادق علی حق پرست نه گل باش تا اسیر خاک شوی خدایا ..
دلم ، روحم ، جانم ، دست اوست ..
در این آشفته بازار ، زندگی ام نزد اوست
تویی و من ..
هوایم را داشته باش ... تَلخــــَم! تـــَلــــخ... تَــلـــخ مۓ نویســــم... تَـــلــخ فِکر می کُنم... این روزهـــــآ... دَست بردآاشــته ام از تَوجُه بۓ وقفه به حُضور آدم هــــآ...! این روزهـــآ...
پــَرهیز ×مۓ کنم اَز ثَبت وُجودهـــآیۓ× که ماندگارۓ ندآارند! این روزهـــــآ... تـــَلـــخ تَر از هَمیشه...(!) از هَمه ی آدم هـــآ بــُریده ام! دلم گرفته بود از دنیا نمی دانستم چه کنم ذهنم آشفته و تنم بیمار بود ندانستم چه کنم وجودم سخت و این تنم سربار بود خوشی برام ننگ و دلم تنگ و در سرم بلوا بود گوشم از حرفهای پوچ پر و دلم از همه چیز خون صاحب هیچ چیز نبودم جز هر چه بود دشمن جون عاقبت کس نبرد خود هم نبردم دردی را زپیش چاره ای دیگر نداشتم جز مرگ با دستان خویش خیلی حــــــــرف هست...
شب های تـــاریک شـــب های دلتـــنگی شــــــب های خــــامــــوش شــــــــــب های زیر چــــتر غـــم شــــــــــــــــــــــب دلــــــــــگـــــــیـــــــر شــــــــــــــــــب های زنــــــــــــــــــــــــــــــــدان شـــــــــــــــــــــــب های زنـــــــــــــجــــــــــــــیــــــر شـــــــــــــــــــــــــــب های بـــــی فــــانوس مهــــتاب شــــــــــــــــــــــــــــــب های مـــــــــــــــــــــــــــــــــــرابــــــــــ شــــــــــــــــــــــــــب های ســـــــــرد بــرگ ریــــــــــزان شـــــــــــــــــــــــب های درد مردمی در خود گریزان شــــــــــــــــــــب های پـــشت پرده توی ظلـــمت شــــــــــــــــب های غــــــــــــــــــربــــــــــــت شــــــــــــــب های کنج تاریک بدون نور شـــــــــــب های مجـــــــــــبـــــــــور شـــــــب های مــــــــــــــــــــرگ شــــب های بیـــــــــداری شب های فریـــــاد
لحظه های ناب کودکیم در پیچ و تاب زمان گم شد دوســـتـــانــــم را روزگــــــــار گــــــرفـــــت عشــــقـــم را عـــاشــــق دیگری ربود خــــــدایـــم را خــــدا کــــــشت ما ماندیم و سیگاری کنج لب و تلخی چای بی قند و خش خش برگهای زرد
گاهی دلت میخواد همه بغضهات از توی نگاهت خونده بشن... میدونی که جسارت گفتن کلمه ها رو نداری... اما یه نگاه گنگ تحویل میگیری یا جمله ای مثل: چیزی شده؟؟!!! اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر میکشی و با لبخندی سرد میگی: نه،هیچی ... |
|
[ طراح قالب: آوازک | Theme By Avazak.ir | rss ] |